Bugün güne yine yine ve yine hemcinsime yapılan bir tecavüz haberiyle başladım..Artık hangi olaya,nasıl tepki vereceğimi şaşırdım inanın.. Gün içinde sık sık hem fiziksel,hem ruhsal tacize uğrayan bir kadın olarak artık korkuyorum! Gün geçtikçe daha da korkuyorum..İçimden geldiği gibi dışarı çıkamamaktan,içimden geldiği gibi yürüyememekten,konuşamamaktan,gezememekten..Yoruldum.. Sürekli kendimi kollamaktan çok yoruldum.. Yanımda bir erkek olmadan dışarı adım dahi atamamaktan yoruldum.. Özgüvenimi günden güne yitiriyorum.. Başımı öne eğip geziyorum,bir erkekle göz göze gelmemek için,bana laf atmaması için,beni taciz etmemesi için.. Çoğu zaman otobüslerde tacize uğruyorum,sesimi çıkarmadan yolculuğa devam ediyorum.. Birkaç kez sesimi yükselttim,haykırdım hatta ama tişört giydiğim için beni suçlu buldular..Çarşaf giymediğim için aranıyormuşum.. Ben ve benim gibiler erkekleri baştan çıkartıyormuş,başımıza gelen tecavüzün de tacizinde sorumlusu bizmişiz..
Güldüğümüz için,gece vakti son geçen dolmuşa bindiğimiz için,okula gittiğimiz için,sesli kahkaha attığımız için.. Sorumlusu bizmişiz bu zorbalığın.. Sadece kadın olarak geldiğimiz için bu dünyaya herşeyin suçlusu bizmişiz..Kendim için endişe duymayı bir kenara bırakıp kız kardeşim geliyor aklıma..Ondan uzaktayım,ya onu koruyamazsam,ya onun saçının bir teline zarar gelirse.. İçim acıyor,yutkunamıyorum,gözümden bir damla yaş süzülüyor..
Ne yapmalı 3 çocuk doğurup evinden çıkmamalı mı? Yoksa erkeğine kul köle olup yaşamak için eve 1 lokma ekmek getirmesini mi beklemeli?? Peki bizim pırıl pırıl kalplerimiz,bizim hayallerimiz,bizim çocuklara öğretmen,hastalara doktor,çocuğumuza anne olma isteğimiz..? Bizim hiç durmadan kanayan yaramız? Toplumda bir köpek kadar bile değerimizin olmayışı.. Doğarken lanetlenmişiz biz,kadın olarak gelmişiz bu dünyaya..Kas gücümüz sizinkilerden zayıf,beynimiz her şeye basmaz sizin gibi,hayal kurmak mı,biz mi?..Sevdalanmak,yada aşık olmak mı? Güzel giyinmek ve kendine bakmak mı? Bizim sizin gibi rahatça gezebileceğimiz sokaklarımız yok,bizim sizin gibi 24 saatimiz de yok.. Dışarıda bulunmak için belirli saatlerimiz,giyinmek için belirli kurallarımız,hatta ses tonumuz için bile belirli kıstaslarımız var.. Öyle her komik şeye gülemeyiz mesela,yoksa ‘yollu’ dersiniz.. Gece 8 den sonra dışarda olmak ne haddimize ‘aranıyoruzdur’ Hele hele son kalan dolmuşa binmek,resmen tecavüze uğrayıp öldürülmek istediğimizden!
Sen! Sen kadın! Bugün tacize yada tecavüze uğramadın,yarın sana denk gelmeyeceğini nereden biliyorsun! Otobüste tacize uğradığında ses et ben sana destek olacağım! Gecenin bir yarısı korkuyorsan beni ara yanında olacağım! Biz kadınlar hep birbirimizin yanında olacağız onlara inat! Nolur kendini yalnız hissetme!! Bir olalım,kuvvetli olalım olur mu? Birde biz dert eklemeyelim birbirimize nolur.. Sessiz kalmayalım..Hayat öylece akıp gitmesin,söz veriyorum ben hep destek olacağım sana.. Hadi sende söz ver hem kendine hem bana ‘kadın olmaktan hep gurur duyacağına’,başka bir kadına düşman değil dost olacağına..Bu akım böyle büyüsün gitsin..Sen bugün burayı okudunya,artık başka kadınlara ulaştırma zamanı bu gücü..Biz kadınız ve güçlüyüz,gücümüzü birbirimizden alacağız,hemde hiçbir erkeğe ihtiyaç duymadan!
Sen kadınsın,sen anasın.. Allahtan sonra bir bedene can veren tek varlıksın.. Sen kutsalsın,sen tüm güzelliklerle kuşatılmış olansın,ruhunu kimsenin kirletmesine izin verme..Bu kirli dünyaya inat güzel çocuklar yetiştir,ruhundan bir parça sevgi kat onların ruhuna..Onlar kabul etmese de tüm dünya bizim ellerimizde,bizler değiştireceğiz bu dünyanın çirkinliğini..
Çünkü ‘Sen kadınsın,Allahtan sonra bir bedene can veren tek varlıksın..’
Yağmuru kim döküyor,Ünzile kaç koyun ediyor..Dayaktan uslanalı hiçbirşey sormuyor..Korkar durur gitmez
Köyün en son çitine inanır o sınırda dünyanın bittiğine..